<Έλα τί είναι εκείνο που σε βασανίζει?> ρώτησε το τριαντάφυλλο κι εκείνο σκεπτικό...
<Δεν είμαι πρίγκηπας...><Ναι....ναι, ναι... δεν είσαι πρίγκηπας. Μια ευχή μονάχα κάνε... Τι θα ήταν εκείνο που θα ήθελες πιότερο στον κόσμο τώρα?> συνέχισε το τριαντάφυλλο.
<Να γινόμουν έστω και για μία ημέρα πρίγκ...> και πριν να προλάβει να τελειώσει τη φράση του ένιωσε μία θεσπέσια ζάλη να τον τυλίγει... ένα δροσερό αεράκι, ανάσα δροσιάς μέσα και έξω από εκείνον... ένιωσε ελαφρύς σαν να υπερνίκησε επιτέλους τον νόμο της βαρύτητας, μα συνάμα τόσο βαρύς... Κοιτάχτηκε. Κατάλαβε... Ήταν τα χρυσοκέντητα ρούχα, τα διαμαντένια μανικετόκουμπα, τα ογκώδη δαχτυλίδια, η βελούδινη πορφυρή κάπα, εκείνα που τον βάραιναν. Μα δεν τον βάραιναν πια, ήταν ευτυχής. Χαμογέλασε. Ήταν πια ο Πρίγκηπας της Πολιτείας της Φράνκ- Φρούτ.
<Μα πώς? ...πώς το έκανες αυτό?> ρώτησε φανερά σαστισμένος...<Δεν έχουμε χρόνο για εξηγήσεις. Οι δείκτες του ρολογιού προχωρούν και εμείς είμαστε ακόμα πολύ μακριά> είπε το τριαντάφυλλο και συνέχισε το δρόμο τους.
Στο επόμενο βήμα ο Πρίγκηπας Έρνστ σχεδόν έχασε την ισορροπία του από το βάρος των ρούχων... Σιγά σιγά άρχισε να συνηθίζει.
Μετά από κάποια ώρα έφτασαν στον επιθυμητό προορισμό... Κοσμοσυρροή έξω από το παλάτι του βασιλιά Ριχάρδου του Ντολμαδοκατακτητή. Όλη η υψηλή κοινωνία μαζεμένη σε ένα και μοναδικό σημείο του κόσμου.. την Πολιτεία του Ανατέλλοντος Ηλίου. Ο Πρίγκηπας Έρνστ άρχισε να φοβάται και ζήτησε από το τριαντάφυλλο να φύγουν. Μα εκείνο του είπε πως το παν σε αυτήν τη ζωή είναι η προσπάθεια και όχι το αποτέλεσμα! Και έτσι λοιπόν δήλωσαν συμμετοχή με το δεύτερο γκρουπάκι των γαμπρών.Έφτασε και η στιγμή που τους επιτράπηκε η είσοδος! Κρατώντας σφιχτά στο στήθος του το τριαντάφυλλο ο Πρίγκηπας Έρνστ μπήκε στο ανάκτορο. Σάστισε. Δεν είχε ξαναδεί τόσα πλούτη. Ο βασιλιάς Ριχάρδος Ντολμαδοκατακτητής είχε ετοιμάσει για τους υποψήφιους λουκούλειο γεύμα για να πάρουν δυνάμεις και να δείξουν τον καλύτερό τους εαυτό στην Ήλια!
...Ντολμαδάκια με κιμά, ντολμαδάκια γιαλαντζί, ντολμαδάκια γεμιστά με τύρι και μπέικον, λαχανοντολμαδάκια, κολοκυθοντολμαδάκια, ντολμαδάκια από κολοκυθανθούς, πιπεροντολμαδάκια, τοματοντολμαδάκια, πατατοντολμαδάκια, μελιτζανοντολμαδάκια, ντολμαδάκια από σούσι, ντολμαδάκια με λευκή και κόκκινη σάλτσα, ντολμαδάκιά γεμιστά με πουρέ, ντολμαδάκια με γλυκόξινη σάλτσα, φλαμπέ ντολμαδάκια από τζίντζερ, μύρτιλλο και θυμάρι σβησμένα με κόκκινο κράσι. Και για ΕΠΙΔΟΡΠΙΟ ντολμαδάκια γεμιστά με μους σοκολάτα, πασπαλισμένα με άχνη ζάχαρη, τρόυφα μπίττερ σοκολάντε και τρίμματα ΒΕΛΑΝΙΔΙΟΥ!!!!
Αφού λοιπόν ξεκοιλιάστηκαν- με το συμπάθειο- απ' το φαί, άρχισε η όλη, λίγο πολύ, γνωστή διαδικασία: περίμενε καρτερικά ο καθείς τη σειρά του για να συναντήσει την Πριγκηποπούλα και να κερδίσει την καρδιά της κάνοντάς την να χαμογελάσει.
Όταν έφτασε και του Έρνστ η σειρά εκείνος ένιωσε κάτι παράξενο μέσα του. Παραχώρησε τη σειρά του στον επόμενο και βγήκε για λίγο έξω από το κάστρο...
<Δεν μπορώ να της το κάνω αυτό... Το ξέρεις και το ξέρω πως πρίγκηπας δεν είμαι... Θέλω τα μάγια να τα λύσεις, καλό μου τριαντάφυλλο. Φοβάμαι την στιγμή που θα το καταλάβει πως το αίμα μου βασιλικό δεν είναι και θα με διώξει μακριά μακριά!> είπε φανερά στεναχωρημένος ο Έρνστ.
<Αυτό που μου ζητάς δεν το βρίσκω έξυπνο.. Γιατί το ξέρεις πως μόλις εκείνοι με τα ρούχα σου τα φτωχικά σε αντικρύσουν, μονάχοι τους έξω θα σε πετάξουν χωρίς να κάνεις καν την προσπάθειά σου... Γι' αυτό λοιπόν θα κάνω πρίγκηπα εκείνοι να σε βλέπουν, για να σε σέβονται... κανείς την αλήθεια να μην καταλάβει. Μονάχα εκείνη!> είπε το τριαντάφυλλο.********* Σ Υ Ν Ε Χ Ι Ζ Ε Τ Α Ι ********************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου