Τί είναι παραμύθι; μία πλαστή ιστορία με όμορφο ή πικρό τέλος, ένα όνειρο, το πρώτο φιλί, ο έναστρος ουρανός και η αντανάκλαση του φεγγαριού πάνω στη θάλασσα, ο εκτυφλωτικός ήλιος μετά τη βροχή, ένα λυπημένο αντίο, οι δροσοσταλίδες της αυγής, μια ηλιαχτίδα που σε ξυπνά, ένα μουσικό κουτί, ο πιο εσωτερικός χορός, οι σκέψεις σου συντονισμένες με τις σταγόνες που χτυπούν το τζάμι... ή απλώς όσα νοστάλγησες και όσα ήθελες να ζήσεις, γλυκά κι αγαπημένα...
Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010
** Γλυκές στιγμές... **
...Έλα να ακούσουμε μαζί τις στάλες της βροχής!
Πέφτουν μια μια, δυο δυο, ίσως και τρεις μαζί!
Πέφτουν σαν να μην πονάνε με την απότομη πτώση,
... και όντως δεν πονάνε.
Καθώς τα σύννεφα ανοίγουν, η μέχρι πριν 5 λεπτά σκοτεινή μέρα
γίνεται και πάλι φωτεινή.
Bλέπω κάτι παράξενα χρώματα στον ουρανό!
Όταν ήμουν μικρή μου είχαν πει πως τα χρώματα αυτά λέγονται
"ουράνιο τόξο".
Πέρασαν χρόνια από τότε κι όμως ακόμη με συγκινεί η θέασή του!
Ένας διστακτικός ήλιος ξεπρόβαλε, σιγά σιγά απλώνει τις ακτίνες του
και κυριαρχεί εγωιστικά στο τοπίο.
Κι ακόμα όμως βρέχει, σιγά σιγά, γλυκά κι ανάλαφρα τώρα πια!
"τιπ τιπ ταπ"
"τιπ τιπ ταπ"
...Έλα να ακούσουμε μαζί τις στάλες της βροχής!
Γλυκές στιγμές...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου