Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009

**** Remember remember the 6th of December... ****

...την ημέρα εκείνη που σαν σήμερα πριν έναν χρόνο ο καλός και πάνω απ΄ολα υπεύθυνος κωλόμπατσος Επαμεινώνδας Κορκονέας θανάτωσε με το πιστόλι του και μέσω της τεχνικής "του εξοστρακισμού" ένα 15χρονο πάιδι (σε πιστέψαμε ΠΟΥΣΤΗ ΚΟΥΓΙΑ)! Και έτσι λοιπόν τα αγάλματα στις πλατείες, τα πίσω μέρη των λεωφορείων, οι πλάκες των πεζοδρομίων, οι κάδοι έφεραν απάνω τους απλά και μόνο 2 λέξεις... <15χρονος νεκρός>.
Και εκείνες οι 2 λέξεις εμπεριείχαν μέσα τους και πίσω και μπροστά τους μια μετουσίωση οργής, έκλειναν μέσα τους ολόκληρη τη σαπίλα του συστήματος, πληρούσαν την υποκειμενική και αντικειμενική υπόσταση όλων των εγκλημάτων που αιώνες τώρα τελούται εις βάρος μας, και πάνω απ' όλα υπόσχονταν με πλήρη σοβαρότητα μία εκδίκηση γεμάτη βία και πόνο, οργή και μίσος...

Η επανάσταση όμως άργησε μια μέρα. Ζούσαμε μέρες και μέρες τις τέλειες προϋποθέσεις μιας επερχομένης επανάστασης, ώσπου δύο ειδών κατηγορίες υπονόμευσαν και κατέστρεψαν τις ελπίδες μας για μία στροφή στον ρου της ιστορίας... από τη μίζερη σαπίλα, δυο ζάλα προς τον Ήλιο. Μια στροφή προς μια αξιοπρεπή δημοκρατία που μας αξίζει. Οι βαλτοί κουκουλοφόροι των μπάτσων και οι μπάχαλοι που βρήκαν ευκαιρία μέσα σ'όλα να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα. Ίσως και κάποιοι απελπισμένοι πυρομανείς που έχουν στα σπίτια τους αφίσα του Νέρονα να σχηματίζει ευτυχής το σήμα της νίκης και από πίσω τη Ρώμη στάχτη και μπούρμερη! Και έτσι εκτός από το μαγαζί με τους λουκουμάδες, έκαψαν και την βιβλιοθήκη. Και το θεματάκι πήρε απλά το δρόμο του  προς την αυτοκτονία! Δεν κυρήχθηκε η χώρα σε κατάσταση πολιορκίας από την γλάστρα αυτού του καθεστώτος, τον ΠτΔ. ΚΡΙΜΑ. Απλά κρίμα. Στο τέλος σκατώθηκε το άπαν σύμπαν και γυρίσαμε στη τετριμμένη μας καθημερινότητα! Και ξανά να μας ληστέυουν μέσα στα μούτρα μας. Έμεις να πληρώνουμε τα τούβλα της εξοχικής βίλας του εκάστοτε χοντρού πολιτικού, να πληρώνουμε τις σφαίρες των όπλων των κωλόμπατσων και εκείνοι να κλείνουν την  Ολομέλεια της Βουλής για να παραγραφούν τα εγκλήματά τους, να επικαλούνται αυτήν την γαμημένη βουλευτική ασυλία για την οποία έχω απλά να πω ανάθεμα και τρισανάθεμα (!!!!!!!!)  και να σκοτώνουν τα παιδιά και αδέρφια μας. Όμως δεν έχει κανένας άλλος το φταίξιμο παρά εμείς! Είχαμε την ευκαιρία...

Κάνω ευχή σε ένα αστέρι να πάνε όλα κατ' ευχήν από σήμερα και στο εξής...